(domain name server) زیربنای شیکه جهانی وبی است که ما هر روز از آن استفاده می کنیم. DNS در پس زمینه، به شکلی ناپیدا کار می کند، نام های وبسایت هایی را که برای کاربران قابل خواندن است، به آدرس IP های عددی ای که برای کامپیوتر قابل خواندن باشد، تبدیل می کند. به تعبیر دیگرDNS مخفف «domain name server » است. دامین یا دامنه، آدرس های وبسایتی هستند که برای کاربر قابل خواندن هستند. برای مثال، نام دامین گوگل، Google.com می باشد. اگر می خواهید از گوگل دیدن کنید، تنها باید google.com را در نوار آدرس مرورگر وب تان، وارد کنید. اما کامپیوتر شما، نمی فهمد که google.com کجاست. و در پشت صحنه، اینترنت و شبکه های دیگر، از آدرس های عددی آی پی، استفاده می کنند. (آدرس های پروتکل اینترنتی)
Google.com ، در آدرس آی پی 173.194.39.78 در اینترنت واقع شده است. اگر شما این عدد را در نوار آدرس مرورگر وب تان بنویسید، به وبسایت گوگل دسترسی خواهید یافت.
ما به جای 173.194.39.78 از google.com استفاده می کنیم، چرا که آدرس هایی مثل google.com معنادار تر هستند و برای به خاطر سپردن راحتترند. DNS غالبا به عنوان یک دفترچه تلفن معنا می یابد، DNS، همچون یک دفترچه تلفن نام های قابل خواندن برای انسان را به اعدادی که به راحتی برای ماشین ها قابل فهم باشد، تطبیق می دهد.
dns server چیست
dns server ، دامنه نظیر Google.com را به آدرس آی پی مرتبط با آنها تطبیق می دهد. در مورد google.com، آدرس آی پی 173.194.39.78.
هنگامیکه google.com را در نوار آدرس مرورگر وب تان تایپ می کنید، کامپیوترتان با سرور DNS اخیرتان ارتباط می گیرد و در رابطه با اینکه کدام آدرس آی پی با Google.com ارتباط دارد، سوال می پرسد. سپس کامپیوترتان، به آدرس آی پی متصل می شود و google.com را در مرورگر وب تان نمایش می دهد، - ارتباط با 173.194.39.78 در پشت صحنه اتفاق می افتد.
dns server ، که شما از آنها استفاده می کنید، احتمالا توسط ارائه دهنده ی سرویس اینترنتی شما ارائه می شوند.
اگر شما پشت یک روتر باشید، کامپیوترتان احتمالا از روتر شما به عنوان سرور DNSشما استفاده خواهد کرد اما به احتمال زیاد، روتر درخواست ها را به سرورهای ارائه دهنده ی سرویس اینترنتی فوروارد می کند.
کامپیوتر ها پاسخ های DNS را مخفی می کنند، بنابراین، درخواست DNS، زمانی که به Google.com متصل می شوید، اتفاق نمی افتد. به محض آنکه کامپیوترتان آدرس آی پی مرتبط با یک نام دامین را تعیین کند، آن را برای یک دوره زمانی به خاطر خواهد داشت. &ndash این، سرعت اتصال را با پرش از فاز درخواست DNS ارتقا می دهد. کامپیوتر شما، تنها نیاز به این دارد که به گوگل متصل شود و نه اینکه ابتدا به سرور DNS و سپس به گوگل متصل می شود.
مشکلات امنیتی DNS
برخی ویروس ها و دیگر برنامه های مخرب، سرور DNS پیش فرض تان را به یک سرور DNS تغییر می دهد که توسط یک سازمان مخرب و یا کلاهبرداران، هدایت می شوند. این سرور DNS مخرب، می تواند وب سایت های مشهور را به آدرس آی پی های مختلف نشان دهند که توسط کلاهبرداران هدایت می شوند. به عنوان مثال، هنگامی که به Facebook.com متصل می شوید، در حالیکه از سرور DNS مشروع ارائه دهنده ی سرویس اینترنت استفاده می کنید، این سرور DNS با آدرس آی پی واقعی سرورهای فیس بوک، پاسخ خواهد داد.
در حالیکه اگر، کامپیوتر یا شبکه تان، توسط یک سرور DNS مخرب که توسط کلاهبرداران تنظیم شده است، مورد هدف قرار گرفته باشد، سرور DNS مخرب، می تواند به طور کامل به آدرس آی پی متفاوتی پاسخ دهد. به این ترتیب، این امکان وجود دارد که بتوانید Facebook.com را در نوار آدرس مرورگر وب تان ببینید، اما ممکن است که در facebook.com واقعی نباشید. &ndash در پشت صحنه، سرور DNS مخرب، شما را به یک آدرس آی پی متفاوت نشان می دهد.
برای جلوگیری از این مشکل، اطمینان حاصل کنید که نرم افزار آنتی ویروس تان در حال اجرا است. همچنین باید روی وبسایت های پنهانی(HTTPS)، مراقب پیام های گواهی خطا باشید. به عنوان مثال، اگر تلاش می کنید که به وب سایت بانک خود متصل شوید و یک پیغام «گواهی نامعتبر» می بینید، این می تواند یک علامتی باشد که شما در حال استفاده از یک سرور DNS مخرب هستید که شما را به یک وبسایت جعلی که تنها وانمود می شود که یک وبسایت است، میبرد.
برنامه های مخرب، همچنین می توانند از فایل میزبان های کامپیوترتان استفاده کنید تا سرور DNS تان را باطل کنند و در دیگر آدرس های آی پی، به نام های دامین خاص (وبسایت ها) اشاره می کنند.
به همین دلیل، ویندوز 8، کاربران را از اشاره کردن به Facebook.com و دیگر نام های دامین مشهور به آدرس آی پی های مختلف به طور پیش فرض منع می کند.
چرا ممکن است شما بخواهید از سرور های شخص ثالث DNS، استفاده کنید؟
همان طور که در بالا به آن اشاره کرده ایم، احتمالا از سرورهای DNS پیش فرض ارائه دهنده ی سرویس اینترنت استفاده می کنید. اگرچه، که نباید &ndash می توانید با استفاده از سرورهای شخص ثالث DNS به جای سرورهای پیش فرض DNS تان از سرورهای DNS استفاده کنید. دو تا از مشهورترین سرورهای شخص ثالث DNS عبارتند از :
OpenDNS و DNS عمومی گوگل
در برخی مواقع، این سرور های DNS ممکن است برای شما برطرف کننده های سریع DNS، را ارائه دهند که سرعت اتصال شما را در اولین مرتبه ای که به یک نام دامین متصل می شوید، بالا می برد. با این حال، تفاوت های واقعی سرعتی که شما می بینید، بسته به اینکه تا چه حد از سرورهای DNS شخص ثالث دور هستید، و سرورهای DNS از ISP شما، تا چه میزان سرعت دارند، متفاوت است. اگر سرورهای DNS از ISP شما سرعت داشته باشند و شما در فاصله ای دور از سرورهای OpenDNS یا DNS گوگل باشید، احتمالا برطرف کننده ی DNS با سرعت کمتری را همراه با سرور DNS شخص ثالث خواهید دید.
OpenDNS، همچنین فیلتر وب سایت اختیاری ارائه می دهد. به عنوان مثال، اگر شما فیلتر فعال داشته باشید، دسترسی به وبسایت های مستهجن از شبکه ی تان، منتج به صفحه ی «مسدود» شده ای می شود که به جای وبسایت مستهجن ظاهر می شود. در پشت صحنه ی آن، OpenDNS، آدرس آی پی یک وبسایت را همراه پیام «مسدود شده» به جای آدرس آی پی وبسایت مستهجن باز می گردانده است.
-این، مزیت کارهای مسیر DNS را برای مسدود کردن وبسایت ها به دست می آورد.
منبع: esabt.com
مشاهده پست مشابه : IceCream Screen Recorder Pro 3.67 فیلم برداری از دسکتاپ
۱۰ نکته که هنگام ثبت دامین باید به آنها توجه کنید
به وبلاگ خود خوش امدید